Zuhar Adaçoğlu - El Yapımı Savunma / Katartik Ayna
Ned Kelly’den Zapata'ya Sacco'dan Vanzetti'ye bir dizi kahramanın izinde iktidarların korunaklı yüzeyinde bir gedik açmayı deneyen Adaçoğlu, resimleriyle her türlü iktidar hesaplarına karşı; onları, bozguna uğrattıklarını düşündükleri kişileri yüzlerine tutarak, korkunun yönünü değiştirmekte, kovulanları gün ışığına çıkarmaktadır. Eleştiri imgesinden beslenen Adaçoğlu’nun resimleri, bertaraf edilenlerin imgesini yeniden vücuda getirerek, kendi gücünü paylaşmaktan ürken bireyleri karanlığa itmekten medet uman romantik bir güç ağları eleştirisidir her şeyden önce. Sanki bir taraftan, Adaçoğlu, "karanlığınızı gördüm, bastırdıklarınızı fark ettim, oyununuzu bozacağım" der gibidir. İktidarların kamufle ettikleri, sakladıkları, yer altına tıkıştırdıkları bir bir dirilse, “peki o zaman ne olacak?” sorusunu soruyor bize sanki.
Tahrip edilmiş, yaralanmış, köreltilmiş ve recm edilmiş olana duyulan bir yakınlık var daha çok bu resimlerde. Şiddete maruz kalanları, katledilenleri, lanetlenmiş ve kovulmuş, itelenmiş ve dışlanmış olanları sahiplenen bir varoluşla karşı karşıya kalıyoruz.
Zuhar Adaçoğlu'nun resimleri tüm bunlara karşı söz alırken bir şeyler umuyordu: Yer üstünde asayiş yer altının denetim altına alınması ile kurulmuşsa eğer; katledilmiş, dışlanmış, yeraltına tıkıştırılmış içeriklerin övgüsünden ve dirilişinden geçecektir yıkıcı eleştiri. Devlet kurumu bireyin yalnızca kendini tanımasını değil, aynı zamanda kendini unutmasının da koşullarını yaratmışsa; Adaçoğlu unutulanı hatırlatmayı hedef edinmiş gibidir. Merkeze yerleşmiş olan iktidar ve onun kurumlarına bir kafa tutmadır aynı zamanda. İktidarın dayattıklarını kavrayabilmek ve eleştirel yaklaşabilmek için, insanın kendi içindeki 'yanı' sahiplenmesi, tek başına da olsa üstlenmesi gerekir. Adaçoğlu'nun tüm derdi insanın, insani yanına sahip çıkmasından gelir ve insana bir ayna tutarak kovulanı ve unutulanı diriltmekte, onları daha çok dışladığı ve dışladığı eylemlerle yüzleştirmektedir. Gerek tiye alan bir tavırla gerekse de çok ciddi imgelerle vücuda getirilen resimler genel anlamda belleğimizin derinliklerine çökmüş tortuya şekil vermekte, gözümüzün önünde yeniden canlanmaktadır.
SANAT ANLAYIŞI
Ned Kelly’den Zapata'ya Sacco'dan Vanzetti'ye bir dizi kahramanın izinde iktidarların korunaklı yüzeyinde bir gedik açmayı deneyen Adaçoğlu, resimleriyle her türlü iktidar hesaplarına karşı; onları, bozguna uğrattıklarını düşündükleri kişileri yüzlerine tutarak, korkunun yönünü değiştirmekte, kovulanları gün ışığına çıkarmaktadır. Eleştiri imgesinden beslenen Adaçoğlu’nun resimleri, bertaraf edilenlerin imgesini yeniden vücuda getirerek, kendi gücünü paylaşmaktan ürken bireyleri karanlığa itmekten medet uman romantik bir güç ağları eleştirisidir her şeyden önce. Sanki bir taraftan, Adaçoğlu, "karanlığınızı gördüm, bastırdıklarınızı fark ettim, oyununuzu bozacağım" der gibidir. İktidarların kamufle ettikleri, sakladıkları, yer altına tıkıştırdıkları bir bir dirilse, “peki o zaman ne olacak?” sorusunu soruyor bize sanki.
Tahrip edilmiş, yaralanmış, köreltilmiş ve recm edilmiş olana duyulan bir yakınlık var daha çok bu resimlerde. Şiddete maruz kalanları, katledilenleri, lanetlenmiş ve kovulmuş, itelenmiş ve dışlanmış olanları sahiplenen bir varoluşla karşı karşıya kalıyoruz.
Zuhar Adaçoğlu'nun resimleri tüm bunlara karşı söz alırken bir şeyler umuyordu: Yer üstünde asayiş yer altının denetim altına alınması ile kurulmuşsa eğer; katledilmiş, dışlanmış, yeraltına tıkıştırılmış içeriklerin övgüsünden ve dirilişinden geçecektir yıkıcı eleştiri. Devlet kurumu bireyin yalnızca kendini tanımasını değil, aynı zamanda kendini unutmasının da koşullarını yaratmışsa; Adaçoğlu unutulanı hatırlatmayı hedef edinmiş gibidir. Merkeze yerleşmiş olan iktidar ve onun kurumlarına bir kafa tutmadır aynı zamanda. İktidarın dayattıklarını kavrayabilmek ve eleştirel yaklaşabilmek için, insanın kendi içindeki 'yanı' sahiplenmesi, tek başına da olsa üstlenmesi gerekir. Adaçoğlu'nun tüm derdi insanın, insani yanına sahip çıkmasından gelir ve insana bir ayna tutarak kovulanı ve unutulanı diriltmekte, onları daha çok dışladığı ve dışladığı eylemlerle yüzleştirmektedir. Gerek tiye alan bir tavırla gerekse de çok ciddi imgelerle vücuda getirilen resimler genel anlamda belleğimizin derinliklerine çökmüş tortuya şekil vermekte, gözümüzün önünde yeniden canlanmaktadır.
SANAT ANLAYIŞI
Benim için ‘’boyamak’’ ki inadına boyamak, doğamla olan kaçınılmaz bütünlüğüm, kendi dehlizlerime yaptığım yolculukta toplumsal kodlamaların iğdiş ettiği alanlarımı dağıtıp yeniden hayat verirken ruhuma sızmaya çalışan sisteme Prometheuscu bir direniş hali.
Zuhar Adaçoğlu
________________
Biyografi
1981'de Ankara'da doğdu. 1999 yılında Ankara Anadolu Güzel Sanatlar Lisesini tamamladı. 2000 yılında girdiği Gazi Üniversitesi, Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü, Resim-iş Öğretmenliğinden 2002 yılında yatay geçişle başladığı Marmara Üniversitesi, Resim-iş Öğretmenliği Anabilim Dalı, Heykel Atölyesinden 2004 senesinde mezun oldu. 2014 yılında Anadolu Üniversitesi, Kültürel Miras ve Turizm Programından mezun oldu. 2019 yılında Sanat Terapisi eğitimlerine başlamıştır. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Resim Bölümünde Yüksek Lisans yapmaktadır. Son yıllarda kültürel antropoloji bağlamında sanatsal pratikleri inceleyen araştırma yazılarıyla çalışmalarına devam etmektedir.
Karma Sergiler
2019 ‘’İki Kere (-) Sergisi, Galerim Sanat Galerisi, Ankara
2015 Bodrum 16. Uluslararası Sanat Çalıştayı Sergisi, Art Suites, Muğla
2014 Atmosfer Sanat Projeleri ‘FOTOSENTEZ’ Sempozyumu, Final Sergisi, Narköy / Kocaeli
2014 Atmosfer Sanat Projeleri ‘FOTOSENTEZ’ Sempozyumu, Açılış Karma Sergisi Narköy / Kocaeli
2012 Küçük İşler Sergisi, Kav Genç Sanat, Ankara
2012 Genç Sergi, Online Tam Sanat Galerisi
2011 İstanbul Yaz Sergisi, Sanat Limanı-Antrepo no-5
2011 Art Bosphorus-Çağdaş Sanat Fuarı, Akademiler Sanat Merkezi, İstanbul
2011 E-bellek Defteri Sergisi, 216 Düşünce ve Üretim Alanı
2010 ART-İST, 20. İstanbul Sanat Fuarı, Karşı Sanat Çalışmaları
2010 ART-İST, 20. İstanbul Sanat Fuarı, Alternatif Platform Sergisi
2010 8 Mart Kadın Sergisi, ‘Tekel’de Direnen Kadınlar Yolumuzu Açıyor’ Başka Kültürevi, İstanbul
2010 ‘Çağdaş Türk Resminin Genç Kuşağı: Genç Ustalar/Usta Gençler’ Resim Sergisi MKM, İstanbul
2009 ART-İST, 19. İstanbul Sanat Fuarı, Karşı Sanat Çalışmaları
2009 ART-İST, 19. İstanbul Sanat Fuarı, Koridoor Çağdaş Sanat Programları Yüzyüze Diyaloglar’ Sergisi
2009 ART-İST, 19. İstanbul Sanat Fuarı, Alternatif Platform Sergisi, İrritatio İnisiyatifi
2009 ‘’HAYALET - My Name Is Casper ‘’ Tarihi Sümerbank, Karşı Sanat Etkinlikleri, İstanbul
Yazılar - Proje - Araştırma
2019 Mabedin Yüzleri: ‘’Mbulu Ngulu’’, İzlekler Sanat ve Kültür Dergisi, 4. sayı
2018 Dile Gelen Ruhlar: ‘’Kifwebe’’, İzlekler Sanat ve Kültür Dergisi, 3. sayı
2018 Kongo'nun Şifacıları: ''Nkisi Nkondi'', İzlekler Sanat ve Kültür Dergisi, 2. sayı
2013 'Anastasis - Diriliş', Kirpi Edebiyat ve Düşün Dergisi
2009 İrritatio Bildirisi ve Projesi
