Aşık Samsa, Haruki Murakami

•

Bu animasyon, Haruki Murakami'nin ''Kadınsız Erkekler'' kitabında yer alan ''Aşık Samsa'' isimli öyküsünden yola çıkılarak oluşturulmuştur.

''Gözünü açtığında, Gregor Samsa'ya dönüştüğünü anladı. Yatakta sırtüstü uzanmış, odanın tavanına bakıyordu. Gözü odanın loşluğuna alışıncaya dek biraz zaman geçmesi gerekti.
...

Buranın neresi olduğu, bundan sonra ne yapması gerektiği konusunda Samsa'nın hiçbir fikri yoktu. Tek bildiği, onun Gregor Samsa adında bir insanoğluna dönüştüğüydü. Bunu nasıl olup da biliyordu? O uyurken birisi kulağına, 'Senin adın Gregor Samsa' diye fısıldamış olabilirdi.
Peki, Gregor Samsa'ya dönüşmeden önce, acaba kimdi? Acaba ne idi?
Bunu düşünmeye başlayınca bilinci bulanır gibi oldu. Başının içinde karanlık bir sütun gibi bir sivrisinek sürüsü yükseldi sanki. Bu sütun giderek kalınlaşıp koyulaştı, hafif bir vızıltı çıkararak beyninin yumuşak kısmına doğru hareket etti. Bunun üzerine Samsa düşünmeyi bıraktı. Bir şeyi yoğun bir biçimde düşünmek şu anki halinde çok ağır bir yüktü.
Bedenini hareket ettirmeyi bir şekilde öğrenmeliydi. Orada sonsuza dek tembel tembel yatıp, sırtüstü tavanı seyredemezdi.
...
Sanki bir haftadır ağzına tek lokma koymamış gibiydi. Bedeninin ortasında kocaman bir boşluk oluşmuştu adeta. Tüm kemikleri gıcırdıyor, kasları kasılıyor, iç organları seğiriyordu.
...
Tüm bedeni, kalkmaya çalışmasına karşı direniyor, mevcut duruşunu değiştirmesine yüksek sesle karşı çıkıyordu sanki.
...
Kapı aralığından başını biraz dışarı çıkardı. Koridorda kimse yoktu. Etraf derin bir deniz dibi kadar sessizdi.
...
Birileri var mıydı kapıların arkasında? Kapıları açıp içeriye bakmak için büyük bir istek duyuyordu. Böyle yaparsa, içine düştüğü bu akıl almaz, gizemli durum da biraz olsun aydınlanırdı belki.
...
Bir şekilde bedenindeki boşluğu doldurmak, tek önceliği buydu.
...
Deniz kıyısında dalgaların yükselmesi gibi, yavaştan bir doygunluk hissi geldi. Bedenindeki boşluk gitgide dolmuş, boşluğun alanı daralmış gibi bir histi bu.
...
Rüya görüyordu. Nasıl bir rüya gördüğünü hatırlamıyordu. Kendisini iyi hissettiren, içine ferahlık veren bir rüyaydı. Ancak o sırada zil sesi bütün evde yankılanınca, Samsa da rüyasından soğuk gerçekliğe fırlatılmış oldu.
...
Kapıda küçük bir kız duruyordu. Çok küçük bir kızdı bu. Nasıl olmuş da yetişmişti boyu kapı ziline? Ancak iyice bakınca, kızın aslında hiç de küçük olmadığını gördü. Sırtında bir tümsek olduğundan, öne doğru eğik halde duruyordu.
...
Yirmili yaşlarının başında olmalıydı. Hala küçük bir kız gibi görünüyordu. Gözleri kocaman, burnu küçük, dudakları ince ve hilal gibi yanlara kıvrılmıştı.
...
Samsa var gücüyle zihnini çalıştırdı. Ancak düşüncelerini bir noktaya odaklayınca, başının içinde kapkara bir sivrisinek sütunu yükseliyormuş gibi oldu yine.
...
Kız önde, onun arkasında Samsa, merdivenlerden ağır ağır indiler. İkisinin merdivenlerden inerkenki görüntüleri, birbirine tamamıyla zıttı. Biri sanki dört ayağı üstünde yürür gibiydi, diğeri ise hiç doğal olmayan bir pozisyonda arkaya doğru kaykılmıştı, buna rağmen her ikisi de eşit hızla aşağıya iniyorlardı.
...
''Seni tekrar görebilecek miyim?'' diye son kez sordu Samsa.
''Birini görmeyi çok istersen, o kişiyi mutlaka yine görürsün.'' dedi kız. Bu kez sesinde birazcık sıcaklık vardı.
''Kuşlara dikkat et.'' diye seslendi Gregor Samsa, onun bükülmüş sırtının arkasından.
Kız dönüp başıyla onayladı. Dudağının bir ucu kıvrık duruyordu, sanki gülümsüyormuş gibiydi.
...
Bildiği tek şey, kalbinde o kambur kızı yeniden görme isteğinin olduğuydu. Çok istiyordu görüşmeyi. Baş başa, yüreğindekileri konuşmak istiyordu. Onunla azar azar çözmek istiyordu bu dünyanın gizemlerini.

...

Ve dünyadaki tüm merdivenleri onunla birlikte inip çıkmak istiyordu.
...
Samsa, olduğu yerde uzun bir süre gözlerini yumdu. İçindeki sıcaklığın, sanki bu sıcaklık bir şenlik ateşiymiş gibi, tek başına sessizce keyfini sürdü.
...

Dünya onun öğrenmesini beklemekteydi.''